Pięć sposobów na to, by pomóc twoim dzieciom wzrastać w chrześcijańskiej wierze

Zastanawiasz się, czy twój gimnazjalista lub licealista jest gotów bronić prawdy o chrześcijaństwie w coraz bardziej świeckim świecie? Mój współtwórca, Sean McDowell, i ja rozmawialiśmy z wieloma rodzicami w naszych rolach chrześcijańskich wychowawców, pastorów młodzieżowych i mówców. My również jesteśmy rodzicami, a podczas naszych przemówień i imprez społecznych często zwracają się do nas rodzice, którzy mają wrażenie, że ich dzieci zaczynają dryfować od swojej chrześcijańskiej fundacji. Regularnie jesteśmy pytani: "Jaką książkę mogę dać mojemu synowi (lub córce), by pomóc im odpowiedzieć na ich pytania dotyczące chrześcijaństwa? Książki są świetne i napisaliśmy swoją część, ale jeśli nie chcesz ich czytać razem z dziećmi lub uczniami (a oni podobnie chętnie czytają razem), książki mogą dostarczyć prawdy tylko bez osobistego związku.

Lepszym pytaniem może być: "Co muszę wiedzieć, aby pomóc mojej córce (lub synowi) odpowiedzieć na pytania, które mają na temat chrześcijaństwa? Co muszę zrobić, by wzmocnić relacje z moimi dziećmi, tak bym mógł dalej przemawiać do ich życia i stać się osobą, którą chcą się zaangażować w te sprawy? Kiedy zachęcamy rodziców, by stali się najlepszymi chrześcijańskimi apologetami, jakich ich dzieci kiedykolwiek poznają, robimy to, ponieważ rozumiemy związek między prawdą a relacjami. Biorąc pod uwagę tę rzeczywistość, oto kilka sugestii:

Zobowiązanie
Statystyki związane z gen. Z (młodzi ludzie w wieku 3-19 lat) i ich odejście z Kościoła mogą wydawać się zniechęcające. Pozwólcie trzeźwiącym liczbom rozpalić ogień w waszej duszy. Bóg ma rolę dla każdego z nas w tym czasie kryzysu, mimo że wciąż jest pod całkowitą kontrolą. Jesteśmy wezwani do odpowiedzi. Apostoł Paweł zrozumiał podobne powołanie, gdy napisał swój list do Kolosan. Wiedział, że będzie musiał poświęcić swoją pociechę i swoje pragnienia, aby dokonać większej pracy. Aby służyć Kościołowi jako przywódca, sługa i zarządca, zaangażował się w tę misję: "W tym celu również ja pracuję, dążąc według Jego mocy, która potężnie działa we mnie" (Kolosan 1:29). Każdy z nas, na swój własny, niewielki sposób, może przyczynić się do ważnego dzieła wychowania następnego pokolenia chrześcijan, jeśli po prostu zaangażuje się w to zadanie.

Wczesny start
Według statystyk młodzi chrześcijanie decydują się na opuszczenie Kościoła na długo przed tym, jak komukolwiek o tym powiedzą i zazwyczaj przed opuszczeniem domów swoich rodziców. Sondaże nadal pokazują, że większość ludzi w Ameryce stanie się chrześcijaninem przed 15 rokiem życia. W rzeczywistości, jedno z wielkich badań ewangelicznych wykazało, że mediana wieku nawrócenia wynosi 11 lat.  Dlaczego starsi nastolatkowie i młodzi ludzie są mniej skłonni do stania się chrześcijanami? Jeśli ich własne odpowiedzi coś nam mówią, to jest to oparte na ich intelektualnym sceptycyzmie, a wiek zwątpienia i cynizmu wydaje się spadać. Dlatego tak ważne jest, byśmy zaczęli wcześnie - jeszcze zanim twoje dzieci zwerbalizują swoje pytania. Mojżesz polecił Izraelitom, aby włączyli dzieci do swojego grona, kiedy mówią o Bogu (lub świętują), "aby słyszały i uczyły się i bały Pana, Boga waszego" (Pwt 31:12). Kuszące jest myślenie, że służba młodzieży w twoim kościele w liceum może w końcu rozwiązać opisane przez nas problemy, ale dane te opowiadają inną historię. Musimy zacząć o wiele wcześniej.

Zajmij się trudnymi sprawami
Przyjrzyjmy się jeszcze raz niektórym odpowiedziom oferowanym przez młodych ludzi w cytowanych przez nas badaniach. Wyobraźcie sobie, że niektóre z tych pytań otrzymujesz od młodych chrześcijan w swoim życiu:

• "Jaki masz naukowy dowód, że Bóg istnieje?"
• "Dlaczego miałbym wierzyć w cuda?"
• "Jeżeli ewolucja jest prawdziwa, to dlaczego miałbym wierzyć w Boga?"
• "Dlaczego miałbym ufać czemuś na 'wierze', skoro mógłbym użyć 'rozumu'?"
• "Dlaczego miałbym ufać temu, co ty lub mój pastor macie do powiedzenia o chrześcijaństwie?
• "Jaka jest różnica między wiarą w Boga a wiarą w Świętego Mikołaja czy Królika Wielkanocnego?"
• "Dlaczego nauka zdaje się przeczyć twierdzeniom chrześcijaństwa?"
• "Dlaczego wszechmocny, wszechmocny Bóg pozwoliłby na tak wiele zła na świecie?"
• "Jak mogę być pewien, że Jezus naprawdę powstał z grobu?"
• "Jeśli chrześcijaństwo jest prawdziwe, dlaczego tak wielu chrześcijan jest hipokrytami?"
• "Dlaczego historia chrześcijaństwa jest pełna przemocy?"
• "Dlaczego miałoby mnie to obchodzić na początku?

Czy jesteście gotowi odpowiedzieć na te trudne pytania? Większość z nas nie jest. Jednak dane mówią nam, że właśnie na takie pytania musimy być przygotowani, jeśli chcemy pomóc młodym ludziom w znalezieniu prawdy i podążaniu za Zbawicielem. Nie pozwólcie, aby te trudne pytania was zastraszyły. Bóg jest większy niż którykolwiek z tych zastrzeżeń i na każde z wymienionych tutaj pytań można odpowiedzieć. Jezus powiedział swoim uczniom, aby byli odważni w obliczu znacznie większego ucisku i oporu (Czytaj Mateusza 10:16-20). O ileż bardziej powinniśmy być pewni, że Duch naszego Ojca będzie przemawiał przez nas, jeśli będziemy chcieli omówić najtrudniejsze kwestie?

Bądź cierpliwy
Nie wychowywałem się w chrześcijańskim domu. Miałam trzydzieści pięć lat, zanim postawiłam stopę w kościele ewangelickim za coś innego niż wesele czy pogrzeb. Gdybyś mnie znał zaledwie miesiąc wcześniej, powiedziałbyś: "Człowieku, że Jim Wallace nigdy nie zostanie chrześcijaninem". Byłem sarkastyczny i nieugięty co do mojej pozycji ateisty. Ale oto jestem dziś częścią chrześcijańskiej rodziny. Kiedy Piotr napisał: "Pan nie jest powolny w swojej obietnicy, jak niektórzy liczą powolność, ale jest cierpliwy wobec ciebie, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, ale aby wszyscy przyszli do pokuty" (2 Piotra 3:9), mógł napisać o mnie. Moje osobiste doświadczenie przemiany dało mi wielką cierpliwość do moich własnych dzieci. Rozumiem przynaglenie Ewangelii, ale rozumiem też czas Boga. Nie bądź niecierpliwy wobec siebie, jeśli nie masz wszystkich właściwych odpowiedzi lub jeśli młodzi ludzie, którym przewodzisz, nie postępują tak szybko, jak byś chciał. Po prostu wykonuj swoją pracę. Nauka do zatwierdzenia. Powiedz prawdę. Kochaj młodych ludzi. Reszta jest w Bożym czasie.

Pozostań w równowadze
Na koniec należy przyznać, że kilka z odpowiedzi młodych ludzi koncentruje się na zerwanych związkach (tj. "Miałem złe doświadczenia w kościele z chrześcijaninem"). Kiedy ludzie nie wierzą w coś, o czym wiemy, że jest prawdą, łatwo jest skłaniać się bardziej ku głoszeniu prawdy, niż ku budowaniu relacji. Nie poddawaj się tej skłonności. Apostoł Paweł napisał do Tymoteusza i nakazał mu bronić prawdy i "pouczać pewnych ludzi, aby nie nauczali dziwnych nauk" (1 Tymoteusza 1:3). Ale Paweł zrozumiał delikatną równowagę pomiędzy prawdą i miłością, doktryną i związkiem. Powiedział Tymoteuszowi, że "celem naszego nauczania jest miłość z czystego serca, dobrego sumienia i szczerej wiary" (1 Tymoteusza 1:5). Nasze pouczenie - szczególnie wobec tych, którzy są młodsi - jest nośnikiem prawdy, napędzanym przez kochające związki. Naszym wyzwaniem jest unikanie przechylania naszego podejścia zbyt daleko w którąkolwiek stronę.