Czy nasze moralne zachowanie jest podtrzymywane przez naszą ludzką motywację?
Kiedy to piszę, jesteśmy w trakcie kolejnego cyklu wyborów prezydenckich. Wygląda na to, że co tydzień odbywa się kolejna debata, podczas której kandydaci robią wszystko, co w ich mocy, aby zaapelować do wyborców i zdobyć nominację ich partii. Interesujące jest dla mnie to, że każdy z kandydatów stara się wyróżnić na tle grupy. Jeszcze ciekawsze jest mnóstwo sposobów, w jaki kandydat może wyalienować elektorat.
W większości przypadków kandydaci z tej samej partii politycznej zazwyczaj zgadzają się w większości kwestii. Gdy istnieją różnice w polityce, są one stosunkowo drobne i techniczne. Ma więc sens, że gdy kandydaci wypadają z wyścigu, ostatecznie rzucają swoje poparcie dla jednego z byłych rywali. W końcu ich przekonania mogły nie być aż tak różne.
Wyborcy mogą mieć bardzo mocne opinie na temat tego, którzy kandydaci im się podobają, a często jeszcze silniejsze opinie na temat kandydatów, których nie mają. W jaki sposób kandydaci, którzy są tak podobni w swoich propozycjach politycznych, mogą wywoływać tak odmienne reakcje od wyborców tej samej partii politycznej? Niektórzy kandydaci stają się kochani i budują ruchy za swoimi kandydaturami, podczas gdy inni nigdy nie zyskują na atrakcyjności.
Apelacja kandydata sprowadza się do postrzegania jego motywów. Czy kandydat jest prawdziwy, czy też ma ukryte, egocentryczne motywy? Dwóch kandydatów może powiedzieć, że zrobi dokładnie to samo, co prezydent, ale jeśli jeden z nich jest postrzegany jako autentyczny, a drugi jako po prostu żałosny, to nie ma konkursu, kto wygra. W końcu kandydaci na prezydenta, jak wszyscy inni, są oceniani na podstawie ich charakteru, tak samo jak na podstawie ich pozycji politycznych.
Wyborcy często biorą pod uwagę życie kandydatów przed ubieganiem się o urząd. Oczywiście, kandydaci mogli dokonać wielkich rzeczy, gdy zostali politykami i mogą powiedzieć, że chcą dokonać wielkich rzeczy jako prezydent, ale co z ich życiem, zanim znaleźli się w politycznym centrum uwagi? Jak wyglądali kandydaci, zanim ktokolwiek ich szukał? Wydaje się, że istnieje zrozumienie, że ludzie nie są "dobrzy" czy "źli" na podstawie ich samych działań, ale raczej na podstawie tego, co motywowało ich do dobrego lub złego działania. Jeśli kandydat robi coś dobrego, ale tylko dlatego, że wie, że jego dobry uczynek przyniesie mu więcej głosów, wielu wyborców zareaguje negatywnie. Jeśli jednak dobry uczynek został dokonany bez żadnej korzyści dla kandydata, wyborcy czują się bezpieczniej, ufając temu kandydatowi.
Nie korzystajmy z łaski naszego Boga. Zamiast tego czyńmy dobrze i starajmy się go zadowolić, jako odpowiedź na sposób, w jaki nas potraktował. - Jimmy WallaceCLICK TO TWEET
Zjawisko to podkreśla jedną z unikalnych cech chrześcijaństwa. Chrześcijaństwo, jako jedyne wśród religii świata, oferuje opartą na łasce drogę do zjednoczenia z Bogiem. Chrześcijaństwo uczy, że to dzięki łasce Boga przebacza nam nasze przewinienia i przyjmuje nas do relacji z Nim. Natomiast wszystkie inne główne religie uczą, że dobre uczynki są konieczne, aby nadrobić dawne niepowodzenia.
Pod tymi systemami, ktoś może "czynić dobro" tylko po to aby otrzymać coś co chce, a nie z prostej odpowiedzi na transformacyjną moc Boga. Nie oznacza to, że wszyscy ludzie pod tymi systemami postępują samolubnie (oczywiście nie), ale tworzy to środowisko, w którym dobre uczynki mogą być egocentrycznym przedsięwzięciem.
W przeciwieństwie do tego, chrześcijaństwo oferuje system, który może wytworzyć prawdziwe motywy w naśladowcach Chrystusa, ponieważ dobre uczynki nie są wymagane przez Boga. Chrześcijaństwo uczy, że podczas gdy Bóg chce, byśmy odpowiadali jako przekształceni wierzący, nasze odpowiedzi nie zasługują na nasze zbawienie. W rezultacie, każdy wierzący odpowiada autentycznie z chęci przypodobania się Bogu, pomocy innym, lub po prostu z perspektywy odnowionego serca i pragnienia czynienia tego, co jest właściwe.
Nie korzystajmy z łaski naszego Boga. Zamiast tego czyńmy dobrze i starajmy się go zadowolić, jako odpowiedź na sposób, w jaki nas potraktował. Czyńmy sprawiedliwie, miłujmy miłosierdzie i idźmy pokornie z naszym Bogiem.
