Czy osobista hipokryzja dyskredytuje dany światopogląd?

Kiedy wszedłem do biura w pracy, jeden z moich współpracowników zaczął mówić o nowościach. W nagłówku oskarżono chrześcijanina o złe zachowanie.  Wiedziałem, że ten detektyw nie jest wierzący. Właściwie, był już wrogo nastawiony do religii, zanim doszło do tego skandalu. Wiedziałem, że ostatnie nagłówki będą tylko wzmacniać jego wyobrażenia o chrześcijaństwie: Chrześcijanie byli w jego umyśle bandą "świętszych od ciebie" hipokrytów, którzy patrzyli z góry na wszystkich innych, nawet gdy angażowali się w to samo zachowanie, któremu rzekomo się sprzeciwiali.

Podczas rozmowy detektyw ten zapytał mnie, czy należę do wyznania chrześcijaństwa, za którym opowiada się osoba z nagłówka. Na miejscu chciałem dać odpowiedź, która by z nim rezonowała i wspierała moją wiarę. Nie chodziłem do kościoła należącego do tej denominacji, ale po prostu stwierdzenie, że nie podpisałem się pod tą formą kościoła, uniknąłoby prawdziwego pytania. W końcu, niezależnie od tego, czy chodziłem do tego typu kościoła, czy nie, wiedziałem, że ten detektyw będzie postrzegał jakikolwiek skandal jednego chrześcijanina jako oskarżenie WSZYSTKICH chrześcijan.

Oskarżenia o hipokryzję są częste wobec chrześcijan. Nikt nie lubi hipokrytów, a przynajmniej Jezusa Chrystusa, który rutynowo wypowiadał się przeciwko hipokrytom podczas swojej służby. Jeśli chrześcijański lider, grupa lub kościół jest zaangażowany w skandal i okazuje się być hipokrytą, co powinno być naszą odpowiedzią? Czy hipokryzja jednostki lub grupy mówi coś o ich podstawowym systemie przekonań?

Wydaje się, że w kościele chrześcijańskim istnieje jedna poważna wada: Kościół składa się z ludzi. Biblia naucza, że wszyscy zgrzeszyliśmy i upadliśmy w oczach Boga.  Bez względu na to, jak bardzo my, jako ludzie, staramy się żyć zgodnie z każdym zestawem ideałów, nieuchronnie poniesiemy porażkę i upadniemy. Dlatego Biblia uczy, że potrzebujemy Bożego przebaczenia, ponieważ sami nie możemy być wystarczająco dobrzy. Tak więc, pod pewnymi względami, nie powinno nas to dziwić, gdy chrześcijanie (lub inni) nie spełniają pewnych standardów. Prawdziwą kwestią jest to, jaka powinna być nasza odpowiedź, gdy widzimy, że ktoś zawodzi.

Zauważam podobne problemy w egzekwowaniu prawa. Od policjantów oczekuje się "doskonałego" przestrzegania praw naszych społeczności. Jednak, jak świadczą aktualne wydarzenia, sami policjanci są niedoskonali i nieuchronnie nie mogą spełniać idealnego standardu prawa (nie mówiąc już o idealnych standardach Boga). Przez lata byliśmy świadkami jednego policyjnego skandalu za drugim, tak jak w Kościele.  W rezultacie pojawiła się rosnąca grupa w ramach ruchu reformy wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, która czuje się podobnie do policjantów, jak mój kolega detektyw czuje się tak samo do chrześcijan. Mianowicie, że wszyscy policjanci są hipokrytami, którym nie można ufać, że staną na straży wartości, które, jak twierdzą, wyznają.

Jeden z prokuratorów okręgowych prowadził kampanię na temat tego, że policjanci są zasadniczo skorumpowani i nie można im ufać. Teraz na stanowisku prokurator okręgowy powiedział, że jeśli policjanci zatrzymają broń w czasie postoju, nie wniesie oskarżenia przeciwko osobie, która nielegalnie posiadała broń. Zdarzały się skandale, w których przyłapywano policjantów na podrzucaniu dowodów (w tym broni palnej) lub uzyskiwaniu dowodów poprzez nielegalne zatrzymania lub rewizje. Policjanci nie zawsze przestrzegali wysokich standardów prawa. Odpowiedź tego prokuratora okręgowego wydaje się być prostym równaniem: jeśli niektórzy policjanci są skorumpowani, to prawo, które reprezentują musi być również skorumpowane.